De aarde is het zat om altijd moeder aarde te zijn
In deze post beschouwen we de nieuwe rol van individuele therapie in een snel veranderende wereld waarin vragen over het risico van menselijk gedrag voor de wereld aan de orde komen. We stellen dat het ons vertrouwde concept van ‘moeder aarde’ waar we afhankelijk van zijn achterhaald is en dat we ons moeten beschouwen als actief participerend deel van de geologische realiteit. We pleiten voor het integreren van dit concept in de therapeutische wereld.
Het einde van de veilige bakermat
Lange tijd konden we de aarde ervaren als een stabiele bakermat waar we alle uitgestalde goederen konden gebruiken volgens onze eigen goeddunken. We konden het land exploiteren en als we niet genoeg hadden exploiteerden we nieuw land, We transformeerden de natuurlijke structuren op een manier die ons ten goede kwam en bovendien waren we soms lekker wreed voor elkaar; tenslotte leefden we op Moeder Aarde, ons kon niks gebeuren, moeder aarde was er altijd om voor ons te zorgen. Maar net als onze eigen moeders blijkt dat moeder aarde haar grenzen heeft en die grens lijkt nu wel bereikt te zijn. Hoe gaan we om met de verstrengeling die we hebben met moeder aarde nu ze uitgeput dreigt te raken? Het Anthropoceen (het tijdperk van de mens) moet nu evolueren vanuit de speel- en egocentrische adolescentenfase naar volwassenheid. We zullen ons onvermijdelijk gaan realiseren dat we actief deel zijn van een dynamische geologische context.
Een nieuwe wereld
Deze ‘Antropocene’ vraag wordt in verschillende disciplines, waaronder de psychologie, gesteld en daarmee zal ook in de therapie de uitputting van moeder aarde een steeds grotere rol gaan spelen. Zoals een bevriende psychiater mij onlangs vertelde, is de rol van de psychiater om de patiënt ’terug te laten keren’ naar de wereld. Maar er is een dringende vraag gerezen; met welke houding ga ik terug naar een haperende wereld als ik sowieso een overbrekelijke schakel ben in de huidige veranderingen.
Naar een nieuwe therapie
Met Travel and Therapy willen we voorlopers zijn in het idee dat therapie niet langer exclusief de patiënt ten goede moet komen. We willen therapie zien als een onderzoek naar de interactieve vaardigheden in de eenheid van lichaam, gedachten, biologische en geologische realiteit. We willen de geest ook buiten het ego laten reizen en de talenten een groter speelveld geven. We willen een bijdrage zijn aan de verantwoordelijkheid van het volwassen worden van de kinderen van moeder aarde die nu deelnemen aan de zorg voor de verzwakte en ouder wordende moeder. De geest kan zich ontwikkelen tot een actief functionerend deel van de wereld in plaats van een ego dat gedijt op een stabiel ecosysteem.
Daarom is therapie bij Travel and Therapy geen eindeloze meditatie op je ‘ware zelf’ en hoe goed en mindfull je bent, maar een beroep op je verantwoordelijkheid als participerend deel van een wereld die niet zo inert blijkt te zijn als we eerst (natuurlijk) dachten. Daarnaast kun je het reizen bij Travel and Therapy in je geest doen en groene therapie doen door je consulten online te regelen vanuit huis.
Onze ervaring is dat hoe breder je de uitdaging formuleert, hoe meer kans je hebt dat een of meer van je talenten tot bloei komen en hoe meer je daardoor inspirerend bent voor je naasten en misschien zelfs wel daarbuiten.
Illustratie: Gaia de Aarde, Atheense wijnkelk, 5de eeuw v.Chr., Antiek verzameling Berlijn
Lees nog een blog over therapie “Het therapielaboratorium in vogelvlucht” (klik op de afbeelding.).